ارزیابی و درمان آنـدومـتريـوز Endometriosis آندومتريوز به معناي وجود بافت آندومتر در خارج از حفره رحم است و تا 10% از زنان را در سنين باروري مبتلا مي‌سازد.    اين بيماري در زنان مبتلا به درد لگن يا نازايي شايع‌تر است (به ترتيب 40-25% و 90%-70%). بعضي از زنان مبتلا به آندومتريوز بي‌علامت هستند ولي بقيه آن‌ها علايمي از قبيل درد ناتوان‌کننده لگن، ديس‌منوره، ديس‌پاروني و افت باروري را تجربه مي‌کنند. تشخيص آندومتريوز در شرايط مراقبت‌هاي اوليه عمدتا به صورت باليني است. درمان اوليه اين مشکل شامل اين موارد است: داروهاي متداول براي درمان ديس‌منوره اوليه از قبيل داروهاي ضد التهاب غير استروييدي (NSAIDها)، روش‌هاي ضد بارداري ترکيبي استروژن/ پروژستيني يا روش‌هاي فقط پروژستيني. شواهدي وجود دارد که نشان مي‌دهد اين درمان‌ها مفيد هستند و عوارض جانبي اندکي دارند. در صورت پايدار ماندن علايم يا باردار نشدن بيمار، ارجاع به متخصص زنان الزامي خواهد بود. پيش از انجام درمان‌هاي بيشتر معمولا از لاپاروسکوپي براي تاييد تشخيص استفاده مي‌شود. درمان‌هاي اضافي اين مشکل شامل اين موارد خواهند بود: آنالوگ‌هاي هورمون آزادکننده گنادوتروپين (GnRH)، دانازول يا برداشت جراحي بافت‌هاي آندومتري نابجا. اين مداخلات احتمالا موثرتر از درمان‌هاي اوليه هستند ولي مي‌توانند عوارض جانبي قابل ملاحظه‌اي داشته باشند که مدت درمان با آن‌ها را محدود مي‌سازد...          ترجمه:دکتر ياسر مالي منبع : ...