آخرین شعر بانوی غزل سیمین بهبهانی است.  عکس جوانی سیمین بهبهانی آخرین شعر سیمین بهبهانی "خواهم بود" خواهی نباشم و خواهم بود دور از دیار نخواهم شد تا "گود" هست، میان دارم اهل کنار، نخواهم شد یک دشت شعر و سخن دارم حال از هوای وطن دارم چابک غزال غزل هستم آسان شکار نخواهم شد ** من زنده ام به سخن گفتن جوش و خروش و برآشفتن از سنگ و صخره نیاندیشم سیلم، مهار نخواهم شد گیسو به حیله چرا پوشم گردآفرید چرا باشم من آن زنم که به نامردی سوی حصار نخواهم شد ** برقم که بعد درخشیدن از من سکوت نمی زیبد غوغای رعد ز پی دارم فارغ ز کار نخواهم شد تیری که چشم مرا خسته ست بر کشتنم به خطا جسته ست "بر پشت زین" ننهادم سر اسفندیار نخواهم شد ** گفتم از آنچه که باداباد گر اعتراض و اگر فریاد "تنها صداست که می ماند" من ماندگار نخواهم شد در عین پیری و بیماری دستی به یال سمندم هست مشتاق تاختنم؛ گیرم دیگر سوار نخواهم شد »دانلود کتاب، دفترهای شعر سیمین بهبهانی - اینجا -« حجم .200 کیلوبایت سیمین بهبهانی